24 november 2010
Ballontocht.
Tempel vanLuxor en de tempel van Karnak.
4.00uur. Tring,tring, “kuut murnink, ties ies your wake-up kal” . (De serie “Alo alo” is er niets bij hahaha) Maar goed, zoals jullie zien wederom gigantisch vroeg. Dit keer niet voor een geplande excursie, maar uit vrije wil omdat we een ballonvaart willen maken. Ook dit keer weer perfect geregeld, in de bar staat koffie en thee met iets te eten erbij klaar en bij het verlaten van de boot krijgen we allemaal een ontbijtbox en een flesje water. Ma is zo zenuwachtig dat ze voor vertrek al 4 keer het kleinste kamertje heeft bezocht.
We worden met een watertaxi naar de overkant gebracht. We kregen allemaal een zwemvest, maar tegen de tijd dat we wisten hoe die aan moesten waren we al aan de overkant en konden we weer uitstappen. Daar stapten we over in een mini-bus.
Er liggen in de omgeving van de tempel van Hatchepsut op een veld een stuk of 12 ballonen klaar en gedeeltelijk al opgeblazen. De mandjes waar we in moeten zijn erorm groot en we zaten voor ons gevoel ook als haringen in een ton. De manden bestaan uit 10 compartimenten. Twee daarvan (de middelste twee) waren voor de bemanning en in de overige acht stonden 3 personen.
We kregen meteen landingsinstructies (in slecht en snel engels) en die moesten we oefenen. Wat een gedoe, maar zoals later bleek Zeker niet overdreven. Onze kapitein koos ervoor om meteen hoog te gaan en koos daarmee een andere richting dan de andere balonnen. Wij gingen meer richting Nijl, terwijl de anderen meer richting tempel en Koningsgraven gingen. (wat eigenlijk ook onze keus zou zijn geweest, maar ja, daar was niets aan te doen.)
Wat is dat heerlijk zo zweven, vooral als de brander niet aan staat en de ballon in stilte over het land zuist. We hadden een prachtig uitzicht over de Nijl, Luxor en de omliggende dorpjes,
Van boven konden we vooral goed zien hoe de mensen in de dorpjes leven. Geen daken, maar wat riet, vee wat ook in en uit scharrelt en vooral alles bedekt onder een laag zand. Ook hebben we de zon boven de Nijl op zien gaan. Dat ging net zo als bij het zakken, heel erg vlug.
We zouden landen op een stuk zand (uiteraard met kiezels) en we gingen voor een zachte landing, De Egyptianlanding, zoals de captain ons beloofde. Helaas ging dit niet door en stuiterden we een paar keer flink. Mama had het verhaal niet goed begrepen en stond na de eerste stuitering weer op. Ik ben me kapot geschrokken, want daarna kantelde de mand. Geen fijne landing dus en zeker omdat we zo opgepropt zaten een probleem om er uit te komen.
Toen we in ons busje stapten kwamen er kinderen om onze lunchboxjes vragen. Toen ma het raampje open deed gritstehn ze de lunchboxjes uit de handen van ons, maar ook uit die van elkaar. Afschuwelijk, een volgende keer doe je dat dus niet meer.
Op de boot aangekomen kregen we alsnog de gelegenheid om te ontbijten en vervolgens gingen we naar de tempel van Luxor. Heel erg mooi en goed bewaard gebleven.. Er was een sfinxenstraat die oorspronkelijk doorliep tot de tempelo van Karnak, die we daarna nog bezocht hebben. Ook deze is prachtig en ondanks dat we behoorlijk moe waren, hadden we deze niet willen missen.
Toen nog naar een parfumfabriek, die we uiteraard WEL haadden willen missen, maar die standaard bij de excursies geleverd worden.
's Avonds werden we op een ludieke manier bedankt voor onze aanwezigheid op de boot, n.l. Met een taart en veel getrom. Wat hebben we het fijn gehad op de boot en wat een geweldig personeel!!! Wij zouden het personeel moeten bedanken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten