25 november 2010
Vanmorgen kregen we al om 6 uur onze wake-up call, want we vertrekken naar Cairo. Zoals altijd was alles weer tot in de puntjes geregeld. We gingen slechts met 6 personen die kant op, dus gewoon weer met een kleine bus. Gelukkig werden de koffers niet gewogen. De tocht naar Cairo duurde slechts een uurtje. Cairo heeft een prachtig vliegveld, maar de koffers bleven vrij lag weg.
Eenmaal buiten werden we direct opgevangen door Mohamed (heb ik die naam al niet vaker gehoord?) een perfect duits en engels sprekende gds. Hij vertede ons dat we meteen aan het excursie programa begonnen, tewijl wij verwachtten, dat we een dagje vrij zouden hebben. De 4 duitsers waarme we reisen gingen wel meteen naar het hotel,maaar met een andere bus. Het lijkt wel of alles net even anders moet gaan als dat we dachten, maar goed, het enige weaar we van baalden was, dt we ons niet even konden verkleden, want we waren 's morgens met vrij warme kleding vertrokken.
Echte waanzin. Ik ben tenminste blij dat ik zelf niet hoef te rijden. Wat een dukke stad is Cairo. Dikke rijen toeterende auto's die zich aan geen enkele regel houden, zwaar beladen ezelkarretjes, motoren en pizza bezorgers en dan zijn er ook nog mensen die over willen steken. Alles gaat kriskras door elkaar heen, verdeeld over 6 rij banen. De chauffeur bracht ons meteen naar het museum, waar een gids op ons zou wachten. Idd Suzie stond daar klaar. De chauffeur had als opdracht om de bus niet te verlaten, want al onze bagage stond er in.
Helaas mocht het fototoestel niet mee het museum in. Ook in het museum was het idioot druk en kon je over de koppen lopen. Wel fijn om dan een privé gids te hebben. We zijn voornamelijk bij de schatten van “Tout” wezen kijken. Egenlijk was deze helemaal niet zo belangrijk, maar doordat er in zijn graf nog zoveel ongeschonden materiaal is gevonden, is hij bijna wel de bekendste geworden. Na de afdeling Tout ging het richting dierenmummies, wat onze interesse toch wat minder had, temeer daar we zo zachtjes aan behoorlijk gesloopt waren en wij zo zachtjes aan wel zin hadden in koffie en iets te eten. Toen Suzie dan ook vroeg of we nog naar een andere afdeling wilden of lunchen, hoefden we niet lang na te denken.
Bij het restaurant heb ik de koffer toch maar even opengemaakt om wat andere kleding en schoenen te pakken. We aten op de 10de etage van de Tower of Cairo. Prima eten en volgens ma heerlijke koffie. Ik had Nescafé en die was wat minder.
Na de lunch gingen we naar de citadel en de Mohamed Ali Moskee. Deze moskee is een exacte kopie van de blauwe moskee in Istanboel, alleen het blauewe dank is vervangen door een zinkendak en ipv 4 minaretten heeft deze er maar 2. Volgens mij meer dan genoeg, want er wordt voor zover ik weet nooit meerstemmig opgeroepen tot gebed. Deze moskee is waanzinnig mooi en groot.
Als we wilden konden we het bezoek aan de bazaar laten vallen, maar dat vonden we ondanks onze vermoeidheid toch wel zonde. Suzie wees ons de weg en zou ons in een koffiehuisje opwachten. Veel goud, zilver en leerwinkeltjes. We durfden echter bijna nergens naar te kijken, want zo gauw als de verkopers dachten dat je interresse had, was je de klos. Zeer vasthoudend werden ze echter in een tassen winkel, maar dat verhaal vertel ik wel een keer. Uiteindelijk kreeg ik wat ik wilde voor 1/3 van de vraagprijs en was ik waarschijnlijk nog te duur uit.
Dan eindelijk naar het hotel. Alhoewel ook dat in Cairo ligt, was dat afhankelijk van het verkeer nog 1 ½ a 2 uur. Daar aangkomen keken we onze ogen uit, wat een luxe! Marmere vloeren en wanden, enorme kroonluchters en overal donker rode pluche zithoeken. We werden met een golfkarretje naar onze kamer gebracht. Ook die was heel luxe, met bedden van 1.20 breed en ook hier overal marmer in combinatie met donkerrood graniet. Bovendien een enorm balkon met een rotan zitje. Het belangrijkste was echter “voetjes omhoog”, want het was inmiddels al wel 17.00 uur!
Om 20.00 uur werd het diner geserveerd. Heerlijk, maar het personeel haalde het niet bij het personeel aan boord van de boot. Lege borden bleven langer op tafel staan en het personeel was minder vriendelijk.
Nog even gebadderd en vervolgens lekker slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten